เสียงคร่ำครวญจากความมืด

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องนี้เป็นความรู้สึกของเทวีแห่งความมืดจากหัวใจที่ปิดตายของนาง ที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจเปิดมันได้ นอกจากความมืดด้วยกันเอง

เนื้อเรื่อง

ทำไม... 

ทำไมกัน.....

ในขณะที่น้องสาวของข้า ถูกแวดล้อมด้วยความรัก ความปรารถนาที่จะใกล้ชิด ความชื่นชอบ และ คำสรรเสริญ

ทุกคนยินดีที่จะถูกโอบล้อมในอ้อมกอดของนาง

แต่ข้า!!!

กลับถูกรังเกียจ ถูกสาปแช่ง ถูกด่าทอ ถูกทอดทิ้ง

ไม่มีใครรักข้า

ไม่มีใครต้องการข้า

อยู่คนเดียวมาตลอด....

ทั้งๆ.... ทั้งๆที่.. ข้า..

ข้าน่ะ..... อยู่ที่โลกนี้มาก่อนที่ พระผู้เป็นเจ้าจะเสกสรรสิ่งสวยงามต่างๆบนโลกนี้ชะอีก

แต่กลับ... แต่กลับ!!!!! 

พระเจ้าไม่ยุติธรรม!!!  

สร้างนางขึ้นมาเพื่อให้ความสุขกับสรรพสิ่งทั้งหลายบนโลก

โดยการให้แสงสว่างนำทาง
 
โดยบอกว่านางเป็นน้องสาวข้า

น้องสาวที่ได้รับความรักอยู่ฝ่ายเดียว 

หึ

ส่วนข้ามีหน้าที่ทำให้พวกนั้นเข้าสู่นินทรา เพื่อพักผ่อนจากหน้าที่ ที่ต้องทำให้ตอนที่นางทำหน้าที่

มีหน้าที่ปกปิดความลับต่างๆที่ไม่ควรจะเปิดเผย และ... และ.....

 มีหน้าที่ทำให้พวกนั้นต้องทรมานเพื่อลงโทษตามความผิดบาปที่ทำไว้

และเพื่อพิสูจน์ความเชื่อและความภักดีให้พระองค์!!!!

โดยหลังจากที่ข้าทำภารกิจเสร็จแล้ว

นางก็นำแสงสว่างมาให้พวกนั้นเพื่อยืนยัน ถึงการมีอยู่ของพระองค์

นางได้รับความรักไปเต็มๆ

ส่วนข้า... ต้องรับความเกลียดซังทั้งหลายบนโลก

แม้แต่ปีศาจยังรังเกียจข้า

ปีศาจ ถึงจะต่อต้านพระเจ้า ต้องการเป็นใหญ่เสียเอง

แต่ก็ยังต้องการแสงสว่างจากนาง ที่แสนจะอบอุ่น และอ่อนโยนนั้น

แต่พวกมนุษย์กลับบอกว่าข้าเป็นพวกเดียวกับมัน

สิ่งที่อยู่กับข้าอย่าง สัตว์กลางคืน หรือพวกวิญญาณ ก็ต้องถูกรังเกียจไปด้วย เพราะถือว่าเป็นสิ่งชั่วร้าย 

เพราะว่าข้าเป็นความมืดเหรอ

 เพราะนางเป็นแสงสว่างเหรอ

ถึงต้องเกลียดข้า แต่รักนาง สนใจข้ามั้งได้ไหม อย่างน้อยหันมามองก็ยังดี

ข้าขอร้องล่ะ อย่างน้อยเพราะข้า พวกเจ้าถึงแข็งแกร่งขึ้นไม่ใช่เหรอ.... 

ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า ถึงข้าDarkness ผู้นี้ จะไม่ได้เป็นสิ่งที่พระองค์ทรงสรรสร้างขึ้นมา เหมือนกับLight น้องสาวของข้า 

เป็นสิ่งที่ถือกำเนิดขึ้นมาเอง มาตั้งแต่จักรวาลยังไม่ถือกำเนิด ยังมีแต่ความว่างเปล่า

 แต่ข้าก็ขอวิงวอน ให้มีมนุษย์หรือใครสักคนเข้าใจในตัวข้าด้วยเถิด อาเมน......
 
มนุษย์เอ๋ย ข้าอยากจะบอกอะไรไว้ถึงความมืดอย่างข้าบางทีจะนำความทรมาณมาให้พวกเจ้า

แต่หลังจากที่ข้าผ่านไปแล้ว แสงสว่างจะส่องลงมาทีพวกเจ้า

พร้อมกับความแข็งแกร่งและประสบการ์ณที่จะอยู่เคียงคู่เจ้าตลอดไป

ข้าหวังว่าพวกเจ้าคงเข้าใจ

สำหรับคนที่เข้าใจข้า ข้าขอขอบคุณ ถึงคนอย่างพวกเจ้าจะมีไม่มากนัก

แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้ข้ายังมีกำลังใจที่จะอยู่ต่อไป

แค่นั้นมันก็เพียงพอสำหรับข้าแล้ว....

แต่สุดท้ายคำอธิฐานนั้นก็ไม่เป็นจริง

มนุษย์เอ๋ย ทำไมเล่าเพราะข้าไม่ใช่ผลงานของพระเจ้าเช่นพวกเจ้าหรือ

ถึงได้ยึดถือความคิดนั้นไม่แปรเปลี่ยน

ข้าขอบอกไว้ ทุกสิ่งในโลกนี้ล้วนขาวดำทั้งสิ้น ไม่มีสิ่งใดที่เลวร้ายหรือดีงามไปเสียหมด

อย่าได้กล่าวโทษโชคชะตา แต่จงกล้ำกลืนความเศร้าโสก ความย่อท้อ แล้วเดินไปหาแสงสว่างเช่นนาง

สุดปลายทางของความมืดคือแสงสว่างเสมอ

FIN.